zonenverwaarlozing en het zoenoffer

Ik moet het toegeven...ik verwaarloos mijn zoon op gebied van 'naai eens iets leuks voor mij'. Vooral de oudste zoon wordt toch een beetje verwaarloosd. Afgelopen jaar maakte ik 3 broeken voor hem, voor mini-zoon een hoedje, een broek, een kroon en nu overlaatst een kussen.

Ook nu kwam de oudste zoon weer op de laatste plaats. Natuurlijk heb ik allerlei excuses: mag niet te kinderachtig meer zijn, stofkeuze is moeilijk,....
Nu koos hij al 1 stofje zelf, Maar daarbij moest ik nog een bijpassend stofje vinden in mijn stoffenkast. Moeilijk! want gravend in mij geheugen lag er niets direkt dat er echt bij past. Nu, tijdens het weekend, nu er wat meer tijd is, ben ik eens in de stoffenkast gekropen. Inderdaad niks direkt te vinden.... oh maar wacht eens nog een oude jeansbroek van de papa!!!!
En dan kan ik het lekker stoer maken als ik de lap eruit krijg tenminste. Een stoere rits,...

Weer een stoere dino-stof van mijn stappeltje van bij lieblingsstücke
En een happy zoon meer, hij is er super content mee!!!