woensdag 12 september 2012

Naaien als anti-depresiva en UWYH1

Ok dat is misschien veel gezegd, maar het leidt af van de miserie die nu even rondom mij afspeelt. Niet hier thuis hoor !!!
Op het werk waren het hele stressie dagen. Maandag kregen we het nieuws te horen dat er 15 mensen dinsdag ontslagen zouden worden... de namen volgden dinsdag.
Ik was er gelukkig niet bij, maar de beste baas (bazin eigenlijk) die ik ooit had was er wel bij... ik snap het nog altijd niet hoe stom managers kunnen zijn....
Daar kunnen we zowieso niets aan veranderen.

Dinsdagavond was het gelukkig stoffen madammen en daar begon ik aan mijn eerste UWYH.
Het werd dus toch de mimi-handtas.
Ik had de officiële start van UWYU uitgesteld en had mij dus nog wat opstrijkbare wattine gegund.
Ik had eigenlijk al stofjes klaarliggen voor ik aan het opruimen van mijn kast begon. Maar tijdens de opruim, kwam ik een geweldig stofke tegen dat ik oorspronkelijk kocht om een rok voor mezelf te maken. na een bezinningsperiode had ik aan mezelf toegegeven dat ik die rok bitter weinig zou aandoen (ik doe bijna geen rokken aan) en dat dat dan toch zonde zou zijn van dat schitterende stofke!
Ik hou van contrasten en fel, verrassende stofkeuzes voor voeringen van zakken en ritszakjes. Ik vond ook de stof van de voering tijdens diezelfde kast-opruim. Je zou ze zo spontaan niet bij de buitenstof bijdenken, maar de kleur komt wel voor in enkele kleinere details.
De kleur van de voering daar heb ik wel iets mee de laatste tijd.... alles wat die kleur heeft trekt mijn aandacht...

Moest ik nu niet genaaid hebben deze week, zou ik hier nu veel minder heppie zitten...

Voor foto's is het nu ondertussen te donker, maar morgen volgt de fotoshoot. Ik moet alleen nog maar een magnetische knop zoeken die ik ergens heb liggen om er een echte UWYH van te maken.

Het patroon van de tas kreeg ik via de PIF van mimi met een mooie werkbeschrijving die ik niet helemaal volgde omdat ik het wel weer dacht te weten en ondanks mijn tijdelijke vrees dat de naaimachine de wattine zou kapottrekken terwijl ik de zak nog opnaaide aan de buitenkant van de voering met de wattine al aan de onderkant, is alles toch nog goed gekomen. Het enige dat ik veranderde aan het patroon was dat ik de panden wat verbreedde, ze leken mij zo smal.

4 opmerkingen:

  1. super dat ge d'r aan begonnen bent, nu ben k echt wel heel nieuwsgierig, laat die fotookes maar komen ;-)
    wattine aan den onderkant, eigenlijk nog nooit geen problemen mee gehad!
    laat de wereld maar draaien, t s natuurlijk niet zo'n goed nieuws om goeie "collega's" kwijt te spelen, de wereld s hard meiske!
    bedoeld ge de hengsels??? om op uw schouder te dragen, k zal s nameten ...
    echt tof seg ... liefs, mimi xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee ik bedoelde grote voor en achterpand....Dat heb ik wat verbreedt
      Er zijn hier al jaloerse collega`s....!!!

      Verwijderen
    2. jaloerse collega's?
      dan weet ge wat ge moet doen: naaien meiske ;-)
      liefs, mimi xxx

      Verwijderen
  2. Dat is niet zo'n fijn nieuws hé... Ik heb vorig jaar ook in een collectief ontslag gezeten. En het is inderdaad een opluchting dat je kan blijven, maar nietteming verandert er vanalles als er een aantal goede collega's wegvallen... Sterkte! En op tijd achter het naaimachien kruipen, want dat is écht een wondermiddel tegen de stress!
    liefs, Leentje

    BeantwoordenVerwijderen