Overlaatst zag ik onze merel druk in de weer om een nest te bouwen , juist boven het keukenraam in de druivelaar. Ik had wat gemengde gevoelens erover. Ik vind het echt geweldig dat een merel een nest maakte zo dicht bij de achterdeur, maar waarom geen half metertje meer naar rechts... zodat er geen uitwerpselen op het raam zouden landen.... maar ik was er echt wel blij mee en ja dat probleempje zouden we ook wel oplossen door wat meer de ramen te wassen.
2 weken geleden toen ik thuis kwam van de stoffen madammen, zat er maar een poesje binnen. Papa Hoemmelke en ik keken en riepen overal buiten: in de schuur, aan de straat, in de tuin,... We hebben echt een half uur gezocht en niet gevonden. Ik ging toch met een ongerust hartje naar bed en midden in de nacht toen ik naar t WC ging toch nog even gaan roepen in de schuur....NIKS
s Morgens in pyama terug naar die schuur. Ik riep en hoorde gemiauw... ik was al gerust want ze waren ergens. Na nog even zoeken, vond ik ze hier:
Ik vond het wel triestig voor de merel ... zeker toen ik ook nog een kapot eitje op het plantentrapje eronder vond. Maar langs de andere kant misschien beter een kapot eitje dan een dood klein vogeltje omdat het niet kan wegvliegen.
Dus nu, als we de poesjes zoeken, kijken we eerst in het nest. t lijkt een beetje hun lievelingsplekje!!!
Sorry merel... voor volgend jaar: we hebben nog heel veel goede en veiligere broedplaatsen in onze tuin. Kom maar kiezen!!!
Hahaha, wat een zotte poes!
BeantwoordenVerwijderenmag k de onze (merels) ook sturen? ;-)
BeantwoordenVerwijderennee nee grapje, k vind het zalig ze bezig te zien,
als onze poes binnezit komt mama mereltje zelfs tot aan de
achterdeur kwetteren ;-)
poezen & vogeltjes gaat helaas niet goed samen, heb k zelf ook al kunne vaststellen!
liefs, mimi xxx