vrijdag 26 september 2014

Soms....

word ik ineens echt heel moe
de ene dag ben ik mijn energieke zelve
(tot mijn zetel s avonds begint te roepen)
vol plannen en met te weinig tijd
en dan opeens is alle energie weg.

Dat heb ik vandaag dus ook.
Er werden dingen van mij gevraagd als moeder
moeder van een kind met diabetes
dingen die ik van nature uit niet zou doen.

Maar ik moet ze doen voor mijn dochter.

De laatste dagen en weken was er vanalles dat draaide om diabetes
* nieuw schooljaar: uitleg aan de nieuwe juf
* gezinsdag van de diabetes liga
* start van de circusschool activiteiten
(waar dan toch weer effkens moet gecheckt worden
of we Flore haar suikerverbruik anders moeten afstemmen op de nieuwe activiteit)
* gisterenavond was het ook nog vergadering voor de kommunie
Normaal gezien zou de vormselviering om 11u30 starten
(redelijk onbegonnen werk voor Flore.)
Er is ook een mis gepland om te starten om 9u30
Gisteren moest ik vragen om de groepen om te wisselen
Gelukkig hadden het grote deel van de ouders
er niks op tegen om de uren van de mis om te draaien.

Maar juist door dat ik zo iets had moeten vragen
aan een groep ouders van ongeveer 60 man
had ik deze morgen effkens ne klop of ne dip
t is maar hoe ge het wilt noemen.
Ook wel omdat ik het besef had dat wij maar ook zeker zijzelf
dit later nog veel zal tegenkomen.
Een gunst moeten vragen van wildvreemden omwille van haar diabetes.

Ik vraag normaal geen speciallekes voor mijn kinderen
mijn kinderen zijn schatten
en verdienen het beste
net als alle andere kinderen

Na even ventileren bij een paar goede collega/vriendinnen
en na een goede middag wandeling
die ik eigenlijk had willen afzeggen
(normaal ga ik elke middag wandelen met een collega/vriendin)
kan ik er weer helemaal tegen
en terug sterk zijn!
 

4 opmerkingen:

  1. Zo herkenbaar, vorige week liep ook ik tegen mijn beperking aan, en eigenlijk moet ik zoiets aangeven op mijn werk maar dat kan/wil ik niet ik wil zo normaal mogelijk functioneren zonder dat iemand iets merkt. Maar ja soms moet je toch hulp vragen, moeilijk is dat. Ik ben altijd bang dat dat tegen me keert op een bepaald moment. Maar heel goed dat jij dat wel hebt gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Komt allemaal wel goed... blijven wandelen gaan zal je goed doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel herkenbaar, ook hier momenteel zo'n dip door slecht nieuws van mijn man, maar we moeten steeds weer opnieuw opstaan en vechten en hopen dat het goedkomt!
    Grtjes, rita.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jullie zijn goed bezig Maren, met 3 geweldige kinderen!
    Blij om te lezen dat jullie ondertussen ook een topweekend hadden. :-)
    Wat een beetje slaap en tijd met een mens kunnen doen hé...
    Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen