PIF 4 en 5, kadooke voor een tof manneke en mijn (voorlopig) nieuwe vriendje

Lange titel... ik weet het!!!
Maar het zijn allemaal kleine dingskes die ik te vertellen heb!

PIF 4 en PIF 5 zouden nu toch wel al bij de ontvangers moeten aangekomen zijn. Dus zet ik hier effkens de foto's.

Voor Trui

voor Nadia

De enveloppen die ik maakte, was eigenlijk een vervolg van huiswerk van Wannes. Hij moest een enveloppe maken voor een brief die hij schreef aan iemand van de wijkschool. De kinderen van het 5de schrijven een brief naar iemand van het 6e lj van de wijkschool. En eens begonnen en een mal gemaakt en een tijdschrift aan flarden gescheurd, kunt ge dat maar beter tegoei doen met  10 enveloppen als resultaat.
Hopelijk zijn ze blij met hun PIF kadootjes!

Flore kreeg eergisteren een uitnodiging voor een verjaardagsfeestje!... Super vind ik dat, want toen we hoorden dat Flore diabetes heeft, had ik vooral schrik dat haar sociaal leven eronder zou lijden.
Maar dat heeft natuurlijk wel tot gevolg dat als er een uitnodiging komt, ik ofwel een telefoongesprek heb met de ouders en vooral om te horen wat ze van plan zijn om te geven van eten, zodat ik dan voor de dag zelf een briefje kan maken... als ze zoveel eet moet ze op die moment van de dag zoveel spuiten. Ofwel echt een gesprek face to face heb met de ouders, afhankelijk waar zij (de ouders) zich het beste bij voelen. Mijn gsm nummer wordt ook altijd nog eens duidelijk bij op het papier geschreven en ik blijf stand by.
Sorry ik wijk af... het ging hier eigenlijk over dat kadooke voor dat tof manneke gaan. Ik vraag meestal wel waar ik de kinderen blij mee kan maken... al voor ik de vraag stelde wist ik het antwoord al.... niks... hij vindt het al plezant als er dat feestje voor hem is. Nu ik kan me daar niet bij neerleggen... ge verjaart maar ene keer in t jaar en ja als ge dan een feestje geeft, moeten daar toch pakjes zijn....
Allee voor een ander hee... Als ge naar een feest gaat kunt ge daar toch niet met lege handen aankomen...
Er stond een verlegen peertje op zijn uitnodiging en dat ventje groeit tussen de patatten en peren en appelen. Het liefst van al zit hij bij zijne papa of bij zijne nonkel op de traktor.
Vorig jaar maakte ik dit voor hem... iets waar de moeder nog altijd van in de wolken is.
Dus dacht ik door dat peertje aan appelen...kadootje van dit jaar werd dit:

Voor hem stond ik graag een stukje van toch wel een geliefd stofke van mij af.

Mijn Naaimachientje piepte de laatste tijd alsof het astma had, dus heb ik het een ticketje bezorgt richting kuuroord voor de naaimachines. Minstens 10 dagen gaat het duren tegen dat ik mijn vriend het naaimachien terug zie.
Om afkickingsverschijnselen te voorkomen en omdat ik wel voorzien had dat dat effkens ging duren, had ik subtiel eens aan mijn schoonmoeder gevraagd of ik het hare niet mocht lenen.
Mijn voorlopig nieuwe vriendje is er eentje dat vroeger een machien was voor te trappen, ooit heeft de schoonmoeder dat laten ombouwen.

Dat ticketje voor mijn naaimachine is hier in Tienen te vinden in een wolwinkelke en ik heb me laten verleiden voor zalige wol voor een colsjaal voor mezelf... Ik weet alleen niet of ik ga haken of ga breien???

Maar eerst nog even verder breien aan oranje sjaal  voor Flore. Eigenlijk ging ze die zelf breien, maar ik kon het niet meer aanzien, sinds vorig jaar deze tijd was er geen vordering in gemaakt... ik heb hem afgetrokken en ben nu de rijstkorrelsteek aan het gebruiken.